Η οφθαλμαπάτη (Durante La Tormenta)

 

Γενικά δεν είμαι φαν των sci-fi ταινιών. Λίγο όμως ότι την σκηνοθεσία έχει κάνει ο Oriol Paulo (γνωστός μας και από τον αόρατο επισκέπτη), λίγο ότι έπαιζαν καλά ονόματα (μεταξύ των οποίων και ο…Προφεσόρε του La Casa De Papel), με έβαλαν στην διαδικασία να την δω. Και για μια ακόμα φορά, ο ισπανικός κινηματογράφος δεν με απογοήτεψε. Η οφθαλμαπάτη είναι μία ταινία (στριμάρει και στο Netflix) που αξίζει να δείτε.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Δύο καταιγίδες με διαφορά 25 χρόνων, ενώνουν το παρελθόν με το παρών. Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή για να μην μπερδευτούμε. Το 1989 ένα μικρό παιδί, που είχε συνήθειο να γράφει βιντεοκασέτες στις οποίες έπαιζε μουσική, αντιλαμβάνεται πως σε ένα γειτονικό σπίτι γίνεται μία φασαρία. Πηγαίνει να δει και καταλαβαίνει πως έχει γίνει ένα φονικό. Στην προσπάθειά του να ξεφύγει, τον χτυπάει ένα διερχόμενο αυτοκίνητο και πεθαίνει. Μετά από 25 χρόνια, μία νέα κοπέλα μετακομίζει με τον άντρα της και την κόρη της. Εκεί βρίσκουν μία τηλεόραση και τις κασέτες που έγραφε ο πιτσιρικάς παλιά. Κατά την διάρκεια της καταιγίδας, αποκαθίσταται όμως επικοινωνία του τότε με το τώρα και η κοπέλα ειδοποιεί τον μικρό να μην πάει απέναντι γιατί θα σκοτωθεί. Τι συνέπειες έχει αυτό; Την επόμενη μέρα ξυπνάει αλλά τα πράγματα έχουν πάρει τελείως διαφορετική τροπή στην ζωή της. Η σημαντικότερη αλλαγή είναι…ότι δεν έχει πλέον την κόρη της. Για να έχει ξανά την κόρη της, θα πρέπει να αλλάξει πάλι την σειρά των γεγονότων. Παράλληλα όμως, θα μάθει πολλά πράγματα που δεν ήξερε για το περιβάλλον της…

 

ΣΧΟΛΙΟ

Είναι τόσο…όσο πρέπει science fiction. Ναι μεν γίνεται η (κλασική σε πολλές τέτοιες ταινίες) επικοινωνία με το παρελθόν, αλλά εκτυλίσσεται μία ολοκληρη ιστορία που θα μπορούσε να έχει γραφτεί αλλιώς. Η Οφθαλμαπάτη είναι σίγουρα μία ταινία που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή. Βάλτε τη στην λίστα.