Τίτλος τραγουδιού : Unforgiven
Metallica
Είναι μερικά τραγούδια που δεν είναι απλά τραγούδια. Είναι ύμνοι. Το Unforgiven ανήκει σίγουρα σε αυτή την κατηγορία. Δεν ξέρω αν υπάρχει άνθρωπος που να το άκουσε μία φορά και να το προσπέρασε. Αν υπάρχει, εγώ σίγουρα δεν είμαι από αυτούς μιας και πρέπει να το έχω ακούσει γύρω στις 15284 φορές! 🙂 Ας δούμε αναλυτικά τους στίχους αν και σε τέτοια κομμάτια πολλές φορές μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές εξηγήσεις, χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει πως η μία είναι σωστή και η άλλη λάθος.
New blood joins this earth
And quickly he’s subdued
Through constant pained disgrace
The young boy learns their rules
Το νέο αίμα που έρχεται στην γη, γρήγορα υποτάσσεται και μαθαίνει τους κανόνες τους. Ποιων; Για τον καθένα μπορεί να είναι διαφορετικοί. Η κοινωνία μας αναγκάζει ουσιαστικά να υιοθετήσουμε ποιες απόψεις είναι καλές και κακές. Τι είναι…πολιτικά όρθο, τι είναι καλό και τι κακό.
With time the child draws in
This whipping boy done wrong
Deprived of all his thoughts
The young man struggles on and on he’s known
A vow unto his own
That never from this day
His will they’ll take away
Εφηβεία. Έρχεται η αμφισβήτηση στα στερεότυπα. Από την στιγμή που νιώθει πως κάτι είναι λάθος, ορκίζεται να μην του αλλάξουν την θέλησή του ξανά. Πρέπει επιτέλους να κάνει κάτι που τον γεμίζει.
They dedicate their lives
To running all of his
He tries to please them all
This bitter man he is
Throughout his life the same
He’s battled constantly
This fight he cannot win
A tired man they see no longer cares
The old man then prepares
To die regretfully
That old man here is me
Αφήνουμε το ρεφραίν για το τέλος. Ο έφηβος μεγάλωσε και αισθάνεται πλέον γερασμένος, έτοιμος να “φύγει” μετανιωμένος που προσπαθούσε να τους ικανοποιήσει όλους. Έδινε μάχες συνέχεια αλλά φαίνεται ότι αυτή την μάχη δεν γινόταν να την κερδίσει.
What I’ve felt
What I’ve known
Never shined through in what I’ve shown
Never be
Never see
Won’t see what might have beenWhat I’ve felt
What I’ve known
Never shined through in what I’ve shown
Never free
Never me
So I dub the unforgivenYou labeled me
I’ll label you
So I dub the unforgiven
Αυτό που ένιωσε δεν φάνηκε ποτέ μέσα από ότι έδειξε στους άλλους. Δεν είδε ποτέ τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν ήταν πραγματικά αυτός που θα μπορούσε να είναι. Ποτέ ελεύθερος, ποτέ ο εαυτός του. Του έβαλαν ταμπέλες και έβαλε και εκείνος ταμπέλες. Η φράση “So I dub the unforgiven”, περισσότερο μοιάζει σα να μη μπορεί να συγχωρήσει τον εαυτό του για αυτή την αδιαφορία.
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ : Δεν πρέπει να αφήσουμε να έρθει μία μέρα που θα κατηγορήσουμε τον εαυτό μας ότι δεν πάλεψε και δεν προσπάθησε. Είτε στον τομέα της εργασίας, είτε στον τομέα των προσωπικών σχέσεων, είτε οπουδήποτε αλλού. Τολμήστε να κάνετε αυτό που σας αρέσει. Το να αποτύχετε είναι αποδεκτό. Το να μην έχετε προσπαθήσει…δεν είναι.