[page_header]
[ux_image id=”37532″ margin=”30px 0px 30px 0px”]
«Ο τελευταίος των Μοϊκανών» η ιστορική ταινία του Μάικλ Μαν, κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους το 1992. Βραβεύτηκε με το Όσκαρ καλύτερης μουσικής και έγινε τεράστια εμπορική επιτυχία. Πρωταγωνιστής ήταν ένας από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς του αμερικανικού κινηματογράφου, ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις. Η ταινία βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του συγγραφέα, Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ (1826). Το περιεχόμενο του βιβλίου ήταν εμπνευσμένο από ιστορικά γεγονότα που συνέβησαν στον επταετή πόλεμο των Γάλλων με τους Βρετανούς το 1757.
Το ήξερες όμως ότι…
- Η ταινία ήταν παιδικό όνειρο του Σκηνοθέτη.
- Στην ταινία έπαιξαν 900 πραγματικοί Ινδιάνοι.
- Ο πρωταγωνιστής Ντάνιελ Ντέι Λούις έζησε για μήνες μέσα στα δάση, έτσι ώστε να προετοιμαστεί για την ταινία. Υιοθέτησε τις καθημερινές συνήθειες των Ινδιάνων ενώ έκανε και ειδική εκπαίδευση με ένα συνταγματάρχη του Αμερικανικού στρατού για να βελτιώσει τις πολεμικές του ικανότητες.
- Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις είχε κερδίσει δύο χρόνια πριν το Όσκαρ αλλά αυτή ήταν η πρώτη ταινία-υπερπαραγωγή που συμμετείχε.
- Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις είχε παραδεχτεί πως μετά τα γυρίσματα ακολούθησε θεραπευτική αγωγή για να επανέλθει ο οργανισμός του.
- Ο σκηνοθέτης ήθελε το σκηνικό της ταινίας να μοιάζει όσο το δυνατόν περισσότερο με τα δάση των Αdirondacks. Έτσι, επέλεξε ως τόπο γυρισμάτων τα πυκνά δάση στη Βόρεια Καρολίνα.
- Ο Σκηνοθέτης υποχρέωσε τους ηθοποιούς να μάθουν Πολεμικές Τέχνες.
- Ο Σκηνοθέτης ήταν πολύ απαιτητικός με τους ηθοποιούς και δεν τους άφηνε να χρησιμοποιούν αντικαταστάτες.
Και ακόμα…
- Ο ήρωας – πατέρας των δύο κοριτσιών, ο Βρετανός Μονρό, ήταν βασισμένος στον Τζορτζ Μονρό, που ήταν όντως συνταγματάρχης στο Φρούριο Χένρι.
- Το πραγματικό όνομα του Χόκαι στο βιβλίο ήταν Νάτο Μπάμπο. Το άλλαξαν όμως σε Ναθάνιελ Πόε γα να μην προκαλεί γέλιο στο κοινό.
- Η ταινία έφτασε να έχει διάρκεια 3 ώρες, αλλά η εταιρεία παραγωγής ήθελε να είναι μικρότερη και ανάγκασε τον σκηνοθέτη να κόψει πολλές σκηνές. Ο Μαν δυσαρεστήθηκε με την δίωρη ταινία που βγήκε στους κινηματογράφους το 1992 και μερικά χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε ολόκληρη την ταινία σε DVD.
- Μία από τις καλύτερες σκηνές της ταινίας είναι στην σπηλιά πίσω από τον καταρράκτη. Όταν ο σκηνοθέτης είδε την σκηνή στο μοντάζ δεν έμεινε ικανοποιημένος. Πήρε λοιπόν το συνεργείο και τους ηθοποιούς και την ξαναγύρισε εννιά ημέρες πριν η ταινία προβληθεί στους κριτικούς.
- Η ταινία ξεπέρασε τον αρχικό προϋπολογισμό κατά 7 ολόκληρα εκατομμύρια. Η τελειομανία του Σκηνοθέτη επιβραβεύτηκε όμως από τον κόσμο, που εξασφάλισε στην ταινία διπλάσιες εισπράξεις από το κόστος, παραμένοντας τόσο εμπορική όσο και καλλιτεχνική επιτυχία (από τις εμπορικότερες ταινίες της χρονιάς).
«Τελευταίο των Μοϊκανών» έχει επικρατήσει να αποκαλούμε όποιον επιμένει να υπερασπίζεται αξίες και ιδανικά που για τους άλλους έχουν παρέλθει ή αυτόν που ανήκει σε μια ομάδα που τα μέλη της έχουν εκλείψει. Και το κάνουμε γιατί ακριβώς μια ταινία του 1992 μας έπεισε!
[row v_align=”middle” h_align=”center”]
[col span=”6″ span__sm=”12″]
[ux_sidebar id=”ad-15″]
[/col]
[col span=”6″ span__sm=”12″]
[ux_sidebar id=”quote-6″]
[/col]
[/row]
