Last Dance: Κάτι παραπάνω από μία αναδρομή στην τελευταία σεζόν του Michael Jordan
Τρία άτομα που δεν έχουν καμία σχέση με το μπάσκετ μου έχουν πει το τελευταίο διάστημα πόσο τους αρέσει το Last Dance. Η αλήθεια είναι ότι με αιφνιδίασαν, γιατί δεν περίμενα ότι θα το έβλεπαν. Γιατί τους αρέσει όμως; Η απάντηση είναι απλή. Το Last Dance είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή καταγραφή της πορείας του Michael Jordan και της τελευταίας του σεζόν στους Chicago Bulls. Είναι μια βαθιά ανθρώπινη ιστορία που αγγίζει θέματα όπως η αφοσίωση, η επιτυχία και η απώλεια…
Δεν αφορά μόνο το μπάσκετ
Φυσικά, το Last Dance είναι γεμάτο μπάσκετ. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Όμως, το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της σειράς δεν είναι οι αγώνες, αλλά οι ιστορίες πίσω από αυτούς. Οι σκέψεις που δημιουργεί, οι ανθρώπινες στιγμές, οι μάχες που δίνονται εντός και εκτός παρκέ. Κατά τη γνώμη μου, τα παρακάτω στοιχεία είναι αυτά που το καθιστούν μοναδικό:
- Οι αθλητές που άλλαξαν το άθλημα: Υπάρχουν πολλοί επιτυχημένοι αθλητές, αλλά ελάχιστοι που άλλαξαν τη φυσιογνωμία ενός αθλήματος. Ο Jordan δεν ήταν απλώς ένας από τους καλύτερους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών – ήταν ο άνθρωπος που απογείωσε το NBA, το έκανε παγκόσμιο φαινόμενο και έδωσε στο μπάσκετ μια νέα διάσταση. Δεν είναι τυχαίο ότι από τότε που αποσύρθηκε το NBA αναζητά απεγνωσμένα τον επόμενο MJ.
- Το ταλέντο δεν αρκεί: Για να φτάσει στην κορυφή, ο Jordan δεν βασίστηκε μόνο στο ταλέντο του. Ήταν η αφοσίωσή του, η ψυχολογία του νικητή και η αδιαμφισβήτητη επιθυμία του να βελτιώνεται που τον έκαναν ανίκητο. Αυτή η φιλοσοφία δεν αφορά μόνο τον αθλητισμό, αλλά κάθε πτυχή της ζωής.
- Ηγεσία και ανταγωνιστικότητα: Ο Jordan δεν ήταν απλώς ένας εξαιρετικός παίκτης. Ήταν ηγέτης. Και μάλιστα, ένας σκληρός, απαιτητικός ηγέτης που πίεζε τον εαυτό του και τους συμπαίκτες του στα όρια. Κάποιοι τον λάτρευαν, κάποιοι τον φοβούνταν, αλλά όλοι αναγνώριζαν ότι χωρίς εκείνον δεν θα είχαν πετύχει.
- Η ανθρώπινη πλευρά της επιτυχίας: Η δόξα έχει το τίμημά της. Ο Jordan ήταν το πιο αναγνωρίσιμο πρόσωπο στον κόσμο, αλλά πλήρωσε το κόστος αυτής της δημοσιότητας. Η συνεχής πίεση, η απομόνωση, η εξάντληση και η απώλεια του πατέρα του, στιγμές που καταγράφονται στη σειρά, μας θυμίζουν ότι ακόμα και οι «θεοί» του αθλητισμού είναι άνθρωποι με συναισθήματα και ευαισθησίες.
Το πιο συγκλονιστικό σημείο της σειράς
Τα επεισόδια 7 και 8, που αναφέρονται στον θάνατο του πατέρα του Jordan, αποτελούν τις πιο συναισθηματικά φορτισμένες στιγμές της σειράς. Η εικόνα του να καταρρέει στο πάτωμα των αποδυτηρίων, κρατώντας την μπάλα και κλαίγοντας με λυγμούς μετά τον πρώτο τίτλο που κέρδισε χωρίς τον πατέρα του, είναι μια σκηνή που προσωπικά με συγκλόνισε. Δεν είναι απλώς ένα αθλητικό ντοκιμαντέρ. Είναι μια πραγματική, ανθρώπινη ιστορία…
Αν δεν ξέρεις πολλά από μπάσκετ αλλά “ψήνεσαι” να το δεις…
- Ο Jordan επιλέχθηκε στο draft του 1984. Πριν από το 1991, δεν είχε κατακτήσει κάποιο πρωτάθλημα, καθώς οι Bad Boys των Detroit Pistons – ίσως η πιο σκληροτράχηλη ομάδα στην ιστορία του NBA – τον απέκλειαν.
- Κατάφερε δύο φορές να κάνει three-peat. Δηλαδή να κερδίσει τρεις συνεχόμενες φορές το πρωτάθλημα. Οι Bulls κατέκτησαν τους τίτλους το 1991, 1992, 1993 και ξανά το 1996, 1997, 1998. Το 1994 και 1995 είχε αποσυρθεί λόγω της δολοφονίας του πατέρα του.
- Γιατί λέγεται Last Dance; Ονομάστηκε έτσι γιατί επικεντρώνεται στην τελευταία σεζόν των Bulls (1997-98), την οποία κατέγραψαν οι κάμερες γνωρίζοντας ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που η θρυλική ομάδα θα έπαιζε μαζί.
Αξίζει να το δω;
Ξεκάθαρα, ναι! Πρόκειται για ένα αριστούργημα που αξίζει κάθε λεπτό παρακολούθησης. Είτε αγαπάς το μπάσκετ είτε όχι, η ιστορία του Jordan και των Bulls θα σε εμπνεύσει, θα σε συγκινήσει και θα σου δώσει τροφή για σκέψη.
