Κάποια πράγματα είναι απλά κλασικά! Το μυθιστόρημα του Κάρολου Ντίκενς «Μεγάλες Προσδοκίες» είναι ένα από αυτά. Η γοητεία που ασκεί αυτό το βιβλίο πάνω στο αναγνώστη είναι έντονη, και ίσως λίγο μεγαλύτερη από τα υπόλοιπα μυθιστορήματα του σπουδαίου αυτού συγγραφέα της Βικτωριανής Εποχής (19ος αιώνας). Ο ανικανοποίητος έρωτας, η φιλία, η μοίρα, η εκδίκηση, οι ταξικές συγκρούσεις, η κοινωνική αναρρίχηση, η αρρώστια, ο θάνατος και η λύτρωση περιγράφονται με ρεαλισμό και χιούμορ: οι δραματικές σκηνές είναι συνταρακτικές, οι κωμικές είναι ξεκαρδιστικές και οι πρώτες διαδέχονται τις δεύτερες σε μια μνημειώδη σύνθεση.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η ιστορία του βιβλίου έχει παρουσιαστεί με μεγάλη επιτυχία στην μεγάλη οθόνη και μάλιστα σε περισσότερες από μία εκδοχές.
Οι «Μεγάλες Προσδοκίες» διασκευάστηκαν 8 φορές για το θέατρο και τον κινηματογράφο απ’ τα 1871 ως τα 1950.
Ποια είναι η ιστορία
Οι «Μεγάλες Προσδοκίες», γραμμένες στα 1860-61, ξεχωρίζουν απ’ τα προηγούμενα μυθιστορήματα του Ντίκενς για το πολύπλευρο, το περισσότερο οικείο κι ανθρώπινο των διάφορων προσώπων τους.
Η ιστορία του φτωχού, ορφανού Πιπ, που, ενώ ζει μια δυστυχισμένη ζωή στο χωριουδάκι του, δίπλα στους βάλτους του Κεντ, βλέπει ξαφνικά την τύχη να του χαμογελά. (Του χαμογελά όμως πραγματικά, ή μήπως τον ειρωνεύεται;) Μια μεγάλη κληρονομιά τον περιμένει. Και ξαφνικά όλα αλλάζουν γύρω του και μέσα του. Ενώ βρίσκεται πλέον στο Λονδίνο και προσπαθεί να κερδίσει την καρδιά της αγαπημένης του, η μοίρα δεν τον διευκολύνει. Ο δρόμος του διασταυρώνεται με τους δρόμους παράξενων ανθρώπων: Ο δραπέτης Μάγκουιτς, η τρελή μις Χάβισαμ, η άκαρδη ωραία Εστέλλα, ο πανούργος δικηγόρος Τζάγκερς και πολλοί άλλοι μπερδεύουν τη ζωή και την ψυχή του ήρωα. Χαρακτήρες που η πένα του Καρόλου Ντίκενς, ζωντανεύει με τις πιο αδρές πινελιές και τις πιο λεπτές ψυχολογικές αποχρώσεις. Καταφέρνει με μαεστρία να στήσει μια δυνατή πλοκή μέσα στο σκοτεινό σκηνικό του Λονδίνου των αρχών του περασμένου αιώνα.
Ποιο είναι το μήνυμα…
Στις «Μεγάλες Προσδοκίες» οι ήρωες υπηρετούν μία από τους δύο μεγάλες αρχετυπικές κατηγορίες, του καλού και του κακού. Μάλιστα είναι ισότιμα μοιρασμένοι, ενώ φαίνεται ότι οι κεντρικοί ήρωες αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στις δύο κατηγορίες, γεγονός που τους κάνει πιο πραγματικούς και πιο ενδιαφέροντες.
Στις επτακόσιες και πλέον σελίδες του βιβλίου παρουσιάζονται όλα τα σημαντικά ανθρώπινα αισθήματα: ο έρωτας, η φιλία, ο πόνος της απώλειας, από τη μία και την άλλη πλευρά. Δίπλα στον βασικό κορμό αφήγησης αναπτύσσονται ενότητες που επιτρέπουν τη λεπτομερή παρουσίαση όλων των ανθρώπινων στιγμών.
Πέρα από τον έρωτα που φαντάζει ως κεντρική ιδέα και κινητήρια δύναμη της δράσης του ήρωα, το ζήτημα του χρήματος, του πλουτισμού σε μια ταξική και άνιση κοινωνία, φαίνεται ότι είναι αυτοσκοπός για τον ήρωα. Όχι όμως γιατί ανήκει στους κακούς ήρωες, αντιθέτως. Ο ορφανός Πιπ θεωρεί το χρήμα ως μέσο για να κερδίσει την καρδιά της αγαπημένης του, που παραμένει μια ανεκπλήρωτη φαντασίωση!
Διαβάστε με συναίσθημα Μέρος 1ο : O γλάρος Ιωνάθαν
Διαβάστε με συναίσθημα Μέρος 2o : Χάτσικο, ο σκύλος που περίμενε
