Αλμπέρ Καμύ
Επαναστατώ άρα υπάρχω.
Ο Αλμπέρ Καμύ ήταν Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας. Τα έργα του εξακολουθούν να είναι δημοφιλή ακόμα και σήμερα. Υπήρξε Ιδρυτής του Theatre du Travail (1935), στο οποίο εργάστηκες ως σκηνοθέτης, διασκευαστής και ηθοποιός. Παράλληλα, υπήρξε εκ των ιδρυτών της φιλοσοφίας του Παραλογισμού.
Λίγα λόγια για την ζωή του
Γεννήθηκε το 1913 στην Αλγερία. Ο πατέρας του ήταν Γάλλος και η μητέρα του Ισπανίδα. Ύστερα από έναν χρόνο, ο πατέρας του επιστρατεύθηκε, τραυματίστηκε στην μάχη του Μάρνη και πέθανε λίγες μέρες μετά. Όταν ήταν νεαρός ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο. Ήταν τερματοφύλακας και μάλιστα είχε προτάσεις για επαγγελματική καριέρα, τις οποίες απέρριψε. Το περιοδικό Sud φιλοξενεί τα πρώτα του κείμενα το 1932. Σε ηλικία 24 ετών ιδρύει το Θέατρο της Εργασίας (Théâtre du Travail). Εκεί θα διασκευάσει τον «Καιρό της Καταφρόνιας» (Μαλρώ), τους «Αδελφούς Καραμαζώφ» του Ντοστογιέφσκι αλλά και τον «Προμηθέα» του Αισχύλου. Το 1940 θα κάνει μία έρευνα, για λογαριασμό της εφημερίδας στην οποία εργάζεται, η οποία θα προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην Αλγερία. Η εφημερίδα θα αναγκαστεί να κλείσει και ο Καμύ δεν μπορεί να βρει ξανά δουλειά στην Αλγερία. Έτσι, πηγαίνει στο Παρίσι όπου και εργάζεται ως γραμματέας σύνταξης στην εφημερίδα Paris-Soir. Το 1942 δημοσιεύει τον Ξένο και το δοκίμιο Ο μύθος του Σίσυφου, στα οποία αναλύει τις φιλοσοφικές θέσεις του και τον κάνουν ευρύτερα γνωστό.
Ο Αλμπέρ Καμύ υπήρξε φίλος με τον πασίγνωστο Γάλλο φιλόσοφο Ζαν Πωλ Σαρτρ. Αυτή η φιλική σχέση όμως έμελε να χαλάσει το 1952, όταν το περιοδικό “Μοντέρνοι Καιροί” επικρίνει το δοκίμιο “Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος”. Στο περιοδικό αυτό διευθυντής είναι ο Ζαν Πωλ Σαρτρ…
Νόμπελ Λογοτεχνίας και θάνατος
Αν και είχε υπάρξει και άλλες φορές υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, κατάφερε τελικά να το κερδίσει το 1957. Μάλιστα, ήταν η χρονιά που ήταν υποψήφιος και ο αγαπημένος Νίκος Καζαντζάκης. Η ομιλία του κατά την παραλαβή του Νόμπελ έχει μείνει στην ιστορία.
Κάθε γενιά, αναμφισβήτητα, θεωρεί τον εαυτό της προορισμένο να ξαναφτιάξει τον κόσμο. Η δική μου γενιά όμως, γνωρίζει πως δεν θα τον ξαναφτιάξει. Ίσως η αποστολή της να είναι δυσκολότερη: να εμποδίσει την καταστροφή του κόσμου.
Το 1960 βρίσκει τον θάνατο σε τροχαίο ατύχημα πηγαίνοντας προς το Παρίσι. Το αυτοκίνητο οδηγούσε ένας φίλος του. Τα αρχικά πλάνα του ήταν να γυρίσει στο Παρίσι με το τρένο αλλά τα άλλαξε μετά από προτροπή του φίλου του.
Ο Αλμπέρ Καμύ μας έχει αφήσει και πολλά αποφθέγματα, τα οποία κατά καιρούς θα έχετε δει στο διαδίκτυο. Ένα από αυτά είναι και το παρακάτω:
Δεν υπάρχει τίποτα πιο σκανδαλώδες από το θάνατο ενός παιδιού, και τίποτα πιο παράλογο από το θάνατο σε τροχαίο δυστύχημα…
Τα πλέον γνωστά έργα του είναι :
Για περισσότερα αφιερώματα πατήστε ΕΔΩ.