Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους
Το Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους είναι ένα αστυνομικό θρίλερ, το οποίο σκηνοθέτησαν τα αδέρφια Κοέν. Η ταινία έχει κερδίσει 4 Όσκαρ, 3 BAFTA και 2 Χρυσές σφαίρες. Δεν είναι μία συνηθισμένη ταινία και ίσως σε κάποιους να φανεί ακατανόητη…
Υπόθεση
Ένας βετεράνος του πολέμου του Βιετνάμ πέφτει τυχαία πάνω σε ένα πολεμικό σκηνικό. Φαίνεται ότι πάνω σε μία αγοραπωλησία ναρκωτικών υπήρξε κάποια αντιπαράθεση με αποτέλεσμα να υπάρχουν παντού πτώματα, ναρκωτικά και μία βαλίτσα με λεφτά. Αποφασίζοντας να πάρει τα χρήματα μπαίνει στο στόχαστρο ενός πληρωμένου δολοφόνου, ο οποίος δεν έχει όρια. Ο σερίφης της περιοχής βρίσκεται προς το τέλος της καριέρας του και δεν θέλει να ανακατεύεται ενώ τον αηδιάζει αυτή η έξαρση της βίας και αναπολεί το παρελθόν.
Πίσω από όλα αυτά κρύβονται ισχυροί συμβολισμοί…
Εξήγηση
Υπάρχουν τρεις πολύ καλά δομημένοι χαρακτήρες, ο καθένας εκ των οποίων συμβολίζει κάτι κατά τη γνώμη μου.
Ο βασικός χαρακτήρας είναι ο πληρωμένος δολοφόνος, Javier Bardem. Συμβολίζει την ανεξέλεγκτη βία. Βία η οποία μπορεί να υπάρχει χωρίς ουσιαστικό λόγο μιας και σκοτώνει πρώτα από όλα για λόγους δικής του ευχαρίστησης (για αυτό και πάντα επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος). Πολλές φορές είναι και θέμα τύχης αν θα αντιμετωπίσουμε τέτοια βία (για αυτό και η συγκλονιστική σκηνή με το κέρμα στο παντοπωλείο). Σκεφτόμουν το παιδί που σκότωσαν στη Θεσσαλονίκη χωρίς ουσιαστικό λόγο. Αντιμετώπισε ανεξέλεγκτη βία επειδή απλώς περνούσε από το σημείο (η τύχη) και είπε ότι ήταν άλλη ομάδα (η αφορμή που έδωσε στους δολοφόνους του που έκαναν ότι έκαναν για μαγκιά και ουσιαστικά για δική τους ευχαρίστηση).
Ο δεύτερος χαρακτήρας είναι ο σερίφης. Εξάλλου, η ταινία ξεκινάει με τον σερίφη να μιλάει για τις μέρες όπου οι συνάδελφοί του δεν κουβαλούσαν όπλο μαζί τους. Είναι ο μεγαλύτερος και πιο κουρασμένος άνθρωπος που βλέπει τον κόσμο να χειροτερεύει και δεν μπορεί να αντέξει την έξαρση της βίας. Πλέον όμως τα έχει παρατήσει αν και προς το τέλος θα κάνει μία …ημιτελής προσπάθεια να χτυπήσει πάλι τη ρίζα του κακού.
Ο τρίτος χαρακτήρας είναι ο κυνηγός – βετεράνος του πολέμου στο Βιετνάμ. Θα βρεθεί να έχει στην κατοχή του ένα ποσό από τύχη. Τρέχει να γλιτώσει από κάπου που όπως φαίνεται δεν μπορεί να γλιτώσει. Του το είπε εξάλλου και ο Woody Harrelson στο τέλος. “Όπου και αν πας θα σε βρει (o Bardem – η βία)”. Σημείο κλειδί όμως για μένα είναι ότι δεν μπόρεσε να φύγει χωρίς να δώσει νερό στον μοναδικό τραυματία-επιζών του μακελειού. Το γεγονός ότι γύρισε να βοηθήσει το πλήρωσε προφανώς πολύ ακριβά. Όμως, είναι τόσο σημαντικό ότι γύρισε γιατί προτίμησε να ρισκάρει παρά να ζει με τις τύψεις.
Cast
Δικαιολογημένα αυτή η ταινία χάρισε το Όσκαρ στον Javier Bardem (Todos Lo Saben, Η Θάλασσα μέσα μου). Το περίεργο κούρεμα (το είχαν αντιγράψει από έναν μπράβο ενός πορνείου) και το όπλο που χρησιμοποοιούσε σε συνδυασμό με την επιβλητική παρουσία του, δημιούργησαν έναν χαρακτήρα (τον Τσιγκούρ) που έμεινε στην ιστορία του κινηματογράφου ως ένας από τους πιο τρομακτικούς δολοφόνους.
Ακόμα, θα δούμε τον σπουδαίο Tommy Lee Jones (Οι άνδρες με τα μαύρα, Ο φυγάς) στον ρόλο του σερίφη και τον Josh Brolin (Sicario, Deadpool 2) στον ρόλο του βετεράνου. Με πιο μικρό ρόλο θα εμφανιστεί και ο πάντα αγαπημένος Woody Harrelson (True Detective, ο Ανδρας από το Τορόντο).
Να τη δω;
Γνώμη μου πως πρέπει να τη δεις για να έχεις τη δική σου άποψη αλλά να ξέρεις πως παρ’ όλα τα βραβεία, ίσως να μην σου αρέσει. Γενικά, ή θα ενθουσιαστείς ή θα απογοητευτείς, δεν υπάρχει μέση λύση με το “Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους”. Δεν έχει μουσική και πολλά κομμάτια ίσως σας φανούν ασύνδετα. Αν όμως τα καλοσκεφτείτε περνούν πολλά μηνύματα.
Στο iMDB έχει 8,2. Και εγώ τόσο θα έδινα.
