* Το άρθρο γράφτηκε και δημοσιεύτηκε πριν από τον ιστορικό 6ο τελικό που χάρισε στον Γιάννη το πρώτο του πρωτάθλημα
Ήταν 27 Ιουνίου 2013 όταν ο Γιάννης έγινε draft στο ΝΒΑ. Όσοι βλέπουμε μπάσκετ κάτι είχαμε ακούσει για αυτό το παιδί. Εκείνη την μέρα ξεκίνησε ένα μακρύ ταξίδι που ακόμα έχει δρόμο. Ακολούθησαν πολλά πρωινά που το πρώτο πράγμα που έκανα όταν σηκωνόμουν ήταν να δω τι έκανε ο Γιάννης στον βραδινό αγώνα. Και ακολούθησαν και πολλά ξενύχτια στα playoffs.
Ποιος ήταν ο Γιάννης; Ήταν αυτό το παιδί που θα δείτε στο παρακάτω βίντεο. Ποιος είναι ο Γιάννης τώρα που έχει κατακτήσει τον κόσμο όλο; Πάλι αυτό το παιδί είναι. Όσο κρίσιμος και να είναι ο αγώνας, στις συνεντεύξεις του λέει ένα πράγμα… «Θέλω να χαρώ το παιχνίδι και τις στιγμές».
Ήταν ωραίες οι πρώτες του στιγμές στο ΝΒΑ. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον Carmelo Anthony τότε (ήταν στα πρώτα ονόματα τότε), να του την λέει στην μεταξύ τους μονομαχία. Θυμάμαι ακόμα αυτό το περιστατικό με τον Reggie Evans να τον ρωτάει για την ηλικία του και να απορεί. Η περιγραφή του Γιάννη είχε πλάκα… δείτε το στο παρακάτω βίντεο.
Επίσης, θυμάμαι χαρακτηριστικά την παρακάτω φάση. Το γεγονός ότι ένας αθλητής με το δικό του ύψος διένυσε το γήπεδο με ραχιαία ντρίμπλα και τέτοια ταχύτητα ήταν μία ακόμα απόδειξη ότι έχει απίστευτες δυνατότητες. Τότε όμως φάνηκε ότι αυτό το παιδί έχει κάτι ακόμα. Πείσμα και ατσάλινη θέληση. Προπονητής τότε ο Jason Kidd, δεν τον είχε χρησιμοποιήσει στο προηγούμενο παιχνίδι. Μπήκε και ήταν νευριασμένος. Τότε έκανε πρώτη φορά την φάτσα που αργότερα όλοι έλεγαν… mean mug.
Τα χρόνια πέρασαν…ο Γιάννης όλο και βελτιωνόταν. Έχασε και τον πατέρα του, τον ΚΥΡΙΟ CHARLES. Αυτόν που του έμαθε “να θέλει πάντα περισσότερα αλλά ποτέ να μην είναι άπληστος”. Την πρώτη αγωνιστική του 2019 θυμάμαι έβαλε 27 πόντους και όπως δήλωσε αργότερα σκέφτηκε ότι αυτό μπορεί να το κάνει κάθε μέρα. Και το έκανε. Βγήκε MVP 2 φορές. Και έκανες δηλώσεις… μάθημα ταπεινότητας. Δακρύσαμε μαζί του.
Και φτάσαμε στο σήμερα. Ένα βήμα πριν την κορυφή. Το πρωτάθλημα του NBA. Παιχταράδες του παρελθόντος δεν έχουν καταφέρει να σηκώσουν το τρόπαιο. Θα τα καταφέρει; Μακάρι! Θα προσπαθήσει; Σίγουρα. Θα δώσει το 1000% του εαυτού του. Όπως έχει μάθει να κάνει από τότε που ήταν παιδάκι.
Ο χαρακτήρας του καθενός δεν δημιουργείται διαβάζοντας ρητά και ποστάροντάς τα στο Facebook. Φτιάχνεται από αυτά που έχεις ζήσει. Αυτό το παιδί έπαιζε ξυπόλητο μπάσκετ και έψαχνε δουλειά στα 11 του για να βοηθήσει την οικογένειά του. Μερικοί τον βρίζουν. Ας συνεχίσουν να τον βρίζουν. Δεν τον αγγίζει τίποτα.
Γιάννη σήμερα ότι και αν γίνει εγώ σε ευχαριστώ για αυτό το ταξίδι. Αυτά που θα αφήσεις πίσω σου όταν μια μέρα αποσυρθείς είναι πολύ σημαντικότερα από οποιοδήποτε τρόπαιο. Κάνε αυτό που ξέρεις καλύτερα από όλους…απόλαυσέ το αγόρι μου. Και θα έρθει κάτι πολύ καλό…
Καλή επιτυχία,
Συμιακάκης Ανδρέας
